Santa Severa

Santa Severa, odnosno prastari Pyrgi, je bio najvažniji grad na Tirenskoj obali u VII veku p.n.e. Pyrgi je bio pre svega najvažnije svetilište Etrurie na moru. Jedan od hramova je bio posvećen etrurskoj boginji Uni, koja se poistovećuje sa grčkom Herom i feničanskom boginjom Astarte. Iz tog hrama su zlatne ploče s natpisima na etrurskom, grčkom i feničanskom jeziku koje su omogućile tumačenje etrurskog jezika. Danas se čuvaju u Muzeju Vila Giulia u Rimu. Dionizije Stariji je opljačkao i uništio luku 384. godine p.n.e.
Godine 284. p.n.e. mesto postaje rimska kolonija. Oko IX veka, da bi zaštitili obalu od napada Saracenskih gusara, na rimskim ruševinama je izgradjena tvrdjava, koja od X do XI veka pripada grofovima Etrurie.

Godine 1068. dvorac je poklonjen opatiji Farfe, jednoj od najznačajnijih crkvenih institucija tog doba. Kasnije postaje imovina bazilike svetog Pavla izvan zidina, a izmedju XIII i XV veka pripada najistaknutijim rimskim plemićkim porodicama. Omiljeno je letovalište mnogih papa, kao na primer Grgura XIII, Siksta V, Urbana VIII i Inokentija XII.

Tokom nedavnih iskopavanja su otkriveni ostaci drevne ranohrišćanske crkve, najverovatnije izgradjene izmedju V i VI veka iznad groba sv. Severe, mlade hrišćanske devojke rodjene u Pyrgiu koja je pod Dioklecijanom pretrpela mučenje, zajedno sa majkom i braćom. Prema književnim izvorima Pyrgi se već 1068. godine zvao Santa Severa. Crkva je sigurno izgorela, pa je napuštena i zamenjena novom krajem XIV veka, ovog puta posvećenom, iz nepoznatih razloga, sv. Luciji. Godine 1594. je izgradjena još jedna crkva, posvećena Vaznesenju, dok je prethodna pretvorena u krstionicu. Njene freske se pripisuju školi Antoniazza Romana, slikara iz XV veka koji je aktivan u Rimu i na ovom području.

Godine 1993. je osnovan Muzej mora i antičkog moreplovstva, namenjen podvodnoj arheologiji i antičkoj plovidbi. U njemu su smešteni zanimljivi izvorni nalazi i prelepe rekonstrukcije. Iskopine svetog arheološkog područja Pyrgi izložene su u malom Antiquariumu.
Dvorac je danas sedište predstavništva WWF-a, koje upravlja obližnjom prirodnom oazom Macchiatonda.